ﻣﺸﺨﺼﺎت ﻇﺎﻫﺮی:

ﺑﺪن ﺣﺸﺮه ﮐﺎﻣﻞ از ﻣﻮﻫﺎ وﮐﺮک های زﯾﺎدی ﭘﻮﺷﯿﺪه ﺷﺪه ﺑﻪ ﻃﻮری ﮐﻪ ﺳﺒﺐ ﺗﻐﯿﯿﺮ رﻧﮓ ﺑﺪن ﺣﺸﺮه ﻣﯽﮔﺮدد. در ﺣﺎﻟﯿﮑﻪ رﻧﮓ ﺳﺮ در ﺣﺸﺮات ﻣﺎده روﺷﻦ ﺗﺮ از ﺣﺸﺮات ﻧﺮ اﺳﺖ. ﺣﺸﺮات ﮐﺎﻣﻞ ﺣﺪود 3/5 ﻣﯿﻠﯿﻤﺘﺮ ﻃﻮل دارﻧﺪ در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺷﮑﻢ در ﻧﺮﻫﺎ ﺑﺎرﯾﮏﺗﺮ و ﮐﻮﺗﺎهﺗﺮ از ﻣﺎده ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ. ﺑﺎﻟﻬﺎ ﺑﺸﮑﻞ ﺷﯿﺮواﻧﯽ ﺑﺮ روی ﺑﺪن ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ و در ﺣﺸﺮات ﻧﺮ ﮐﻮﺗﺎه ﺗﺮ از ﺣﺸﺮات ﻣﺎده دﯾﺪه ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ.

ﺗﺨﻢﻫﺎ ﺗﺨﻢﻣﺮﻏﯽ ﺷﮑﻞ در دﺳﺘﻪﻫﺎی ﭼﻨﺪﺗﺎﯾﯽ در ﮐﻨﺎر رگبرگ ها و ﯾﺎ اﻧﺘﻬﺎی دﻣﺒﺮگ و ﺟﻮاﻧﻪﻫﺎی ﻣﺮﮐﺰی ﺑﻮﺗﻪﻫﺎ ﮔﺬاﺷﺘﻪ ﺷﺪه و در ﺳﺎﻋﺖ ﻫﺎی اوﻟﯿﻪ ﺑﻌﺪ از ﺗﺨﻤﮕﺬاری ﺑﻪ رﻧﮓ روﺷﻦ ﺑﻮده و ﺑﻪ ﺳﺨﺘﯽ ﻗﺎﺑﻞ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻫﺴﺘﻨﺪ.

ﻻروﻫﺎی ﺗﺎزه ﺧﺎرج ﺷﺪه از ﺗﺨﻢ ﺣﺪود 0/8 ﻣﯿﻠﯿﻤﺘﺮ ﻃﻮل دارﻧﺪ. ﺳﺮ ﻻروﻫﺎ در اﺑﺘﺪا ﺳﯿﺎه رﻧﮓ ﺑﻮده ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﺪرﯾﺞ ﺑﺎ ﻣﺴﻦﺗﺮ ﺷﺪن آﻧﻬﺎ ﻗﻬﻮه ای رﻧﮓ ﻣﯽﮔﺮدد. ﻻرو ﮐﺎﻣﻞ ﺣﺪود 11/5 ﻣﯿﻠﯿﻤﺘﺮ ﻃﻮل داﺷﺘﻪ و در ﭘﺸﺖ ﺑﺪن آن ﭘﻨﺞ ﻧﻮار ﻃﻮﻟﯽ دﯾﺪه ﻣﯽﺷﻮد.

ﺷﻔﯿﺮهﻫﺎی ﺗﺎزه ﺗﺸﮑﯿﻞ ﺷﺪه ﺑﺮﻧﮓ زرد روﺷﻦ ﺑﻮده و ﺑﺘﺪرﯾﺞ ﺑﻪ رﻧﮓ ﻗﺮﻣﺰ ﻗﻬﻮه ای و ﻗﻬﻮه ای ﺗﯿﺮه در ﻣﯽآﯾﻨﺪ. ﺷﻔﯿﺮهﻫﺎ دورن ﭘﯿﻠﻪای اﺑﺮﯾﺸﻤﯽ ﺳﻔﯿﺪ رﻧﮓ (ﺣﺪود 5/7 ﻣﯿﻠﻤﺘﺮ) ﺗﺸﮑﯿﻞ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ. اﻧﺪازه ﺷﻔﯿﺮه در ﻧﺮﻫﺎ (5/2 ﻣﯿﻠﯿﻤﺘﺮ) ﮐﻮﭼﮑﺘﺮ از ﻣﺎدهﻫﺎ ( 5/6 ﻣﯿﻠﯿﻤﺘﺮ) اﺳﺖ.

زﯾﺴﺖ ﺷﻨﺎﺳﯽ:

اﯾﻦ آﻓﺖ زﻣﺴﺘﺎن را ﺑﺼﻮرت ﻻروﻫﺎی ﺳﻨﯿﻦ ﻣﺨﺘﻠﻒ در ﺑﯿﻦ ﺳﺮ رﯾﺸﻪﻫﺎی ﺑﺎﻗﯿﻤﺎﻧﺪه در ﻣﺰرﻋﻪ و ﺑﻮﺗﻪﻫﺎی ﺑﺮداﺷﺖ ﻧﺸﺪه ﺳﭙﺮی ﻣﯽﮐﻨﺪ. ﻻروﻫﺎی زﻣﺴﺘﺎﻧﮕﺬران ﮔﺎﻫﯽ ﺗﺎ دﻣﺎی 17- درﺟﻪ را ﺗﺤﻤﻞ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ، وﻟﯽ ﭼﻨﺎﻧﭽﻪ زﻣﺴﺘﺎن ﻣﻌﺘﺪل ﺑﺎﺷﺪ ﺗﻤﺎم ﻣﺮاﺣﻞ زﯾﺴﺘﯽ آﻓﺖ در ﻣﺰرﻋﻪ ﻗﺎﺑﻞ ﻣﺸﺎﻫﺪه اﺳﺖ و اﮔﺮ زﻣﺴﺘﺎن ﺧﯿﻠﯽ ﺳﺮد ﺑﺎﺷﺪ، ﻓﻘﻂ ﻻروﻫﺎی ﮐﺎﻣﻠﯽ ﮐﻪ در ﻻﺑﻼی ﺑﻮﺗﻪﻫﺎ و ﺳﺮﻫﺎی ﻗﻄﻊ ﺷﺪه ﭼﻐﻨﺪرﻗﻨﺪ و ﻣﻐﺰ دﻣﺒﺮگﻫﺎ ﻣﺨﻔﯽ ﺷﺪه اﻧﺪ ﺑﺎﻗﯽ ﻣﯽﻣﺎﻧﻨﺪ. ﺗﻌﺪاد ﻧﺴﻞ اﯾﻦ آﻓﺖ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﺷﺮاﯾﻂ آب و ﻫﻮاﯾﯽ ﻫﺮ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻣﺘﻔﺎوت و در اﯾﺮان ﺑﯿﻦ 3 ﺗﺎ 6 ﻧﺴﻞ در ﺳﺎل ﻣﺘﻐﯿﺮ اﺳﺖ.

ﺗﺨﻢرﯾﺰی ﭘﺮواﻧﻪ در ﭘﺸﺖ ﺑﺮگﻫﺎی ﻣﺮﮐﺰی ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺘﻪ و ﻻروﻫﺎ در داﺧﻞ ﺟﻮاﻧﻪﻫﺎی ﻣﺮﮐﺰی زﻧﺪﮔﯽ و ﻧﺸﻮ و ﻧﻤﺎی ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ. ﻻروﻫﺎ ﺑﺮگﻫﺎ را ﺑﻪ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﭼﺴﺒﺎﻧﺪه و ﺷﺮوع ﺑﻪ ﺗﻐﺬﯾﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ، ﮐﻪ در ﻧﺘﯿﺠﻪ اﺧﺘﻼط ﻓﻀﻮﻻت ﻻروﻫﺎ و ﺷﯿﺮه ﮔﯿﺎه، ﺟﻮاﻧﻪﺑﻪ ﻃﻮر ﮐﺎﻣﻞ ﺑﻪ ﻫﻢ ﭼﺴﺒﯿﺪه و ﺳﯿﺎه ﻣﯽﮔﺮدﻧﺪ. در ﻣﻨﺎﻃﻖ ﺳﺮدﺳﯿﺮ، در اواﺧﺮ ﻓﺼﻞ، ﻻروﻫﺎ در اﻧﺘﻬﺎی دﻣﺒﺮﮔﻬﺎی ﺿﺨﯿﻢ در ﻣﺤﻞ اﺗﺼﺎل ﺑﻪ ﺗﺎج رﯾﺸﻪ ﺑﺎ اﯾﺠﺎد ﺗﻮﻧﻞﻫﺎﯾﯽ ﺑﻪ زﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮد اداﻣﻪ ﻣﯽ دﻫﻨﺪ. در ﭼﻐﻨﺪرﻫﺎی ﺑﺬری، ﻻروﻫﺎ اﮐﺜﺮا در داﺧﻞ ﻏﻨﭽﻪﻫﺎی ﮔﻞ ﺑﺎ ﭼﺴﺒﺎﻧﯿﺪن آﻧﻬﺎ ﺑﻪ ﻫﻢ ﻣﺨﻔﯽ ﺷﺪه و ﺗﻐﺬﯾﻪ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ.

ﺧﺴﺎرت:

ﻻروﻫﺎ ﺑﺎ ﺗﻐﺬﯾﻪ از ﺟﻮاﻧﻪﻫﺎی ﻣﺮﮐﺰی و در ﻧﻬﺎﯾﺖ ﻏﺪه ﺑﺎﻋﺚ ﮐﺎﻫﺶ ﻋﻤﻠﮑﺮد ﮐﻤﯽ و ﮐﯿﻔﯽ ﻣﺤﺼﻮل ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ. ﻫﺮ ﻗﺪر ﻻروﻫﺎ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﻪ داﺧﻞ ﺟﻮاﻧﻪ ﻧﻔﻮذ ﮐﻨﻨﺪ و ﻋﻤﻖ ﻗﺸﺮ ﺳﯿﺎﻫﺮﻧﮓ روی آﻧﻬﺎ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﺎﺷﺪ، ﻧﻔﻮذ ﺳﻢ و ﻣﺒﺎرزه ﺑﺎ آﻧﻬﺎ ﻣﺸﮑﻞ ﺗﺮ ﻣﯽﮔﺮدد. ﺑﻪ ﻋﻼوه، ﺗﻐﺬﯾﻪ آﻓﺖ از ﮔﯿﺎه ﺑﺎﻋﺚ ﺗﺸﺪﯾﺪ ﻧﻔﻮذ ﻋﻮاﻣﻞ ﺑﯿﻤﺎرﯾﺰا ﻣﯽﮔﺮدد.

ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﻻروﻫﺎ در ﻓﺼﻞ ﺑﻬﺎر ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﺑﺎﻋﺚ از ﺑﯿﻦ رﻓﺘﻦ ﺑﻮﺗﻪﻫﺎی ﺟﻮان ﺷﻮد. وﻟﯽ در ﻓﺼﻞ ﺗﺎﺑﺴﺘﺎن، ﺑﺎ ﺿﺨﯿﻢ ﺗﺮﺷﺪن ﺑﺮﮔﻬﺎ، ﺧﺴﺎرت ﺑﻪ ﺟﻮاﻧﻪ ﻣﺮﮐﺰی ﻣﺤﺪود ﻣﯽﺷﻮد. در ﻣﻨﺎﻃﻖ ﮔﺮﻣﺴﯿﺮ، ﺑﺎ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺷﺪﯾﺪ آﻓﺖ ﺟﻮاﻧﻪﻫﺎی ﻣﺮﮐﺰی از ﺑﯿﻦ رﻓﺘﻪ و ﻻروﻫﺎ ﺑﺎ ﺗﻐﺬﯾﻪ از ﺳﺮ رﯾﺸﻪ و اﯾﺠﺎد ﺗﻮﻧﻞ ﺑﻪ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ و ﺧﺴﺎرت ﺧﻮد اداﻣﻪ ﻣﯽ دﻫﻨﺪ. اﻟﺒﺘﻪ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ اﯾﻦ آﻓﺖ در دوره ﺧﺸﮑﯽ و ﮐﻢ آﺑﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﻮده و در ﻧﺘﯿﺠﻪ ﺧﺴﺎرت ﺑﯿﺸﺘﺮی را وارد ﻣﯽ ﺳﺎزد.

ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ آﻓﺖ:

ﺟﻤﻊ آوری ﺑﻘﺎﯾﺎی ﻣﺤﺼﻮل، اﻧﻬﺪام ﻋﻠﻔﻬﺎی ﻫﺮز و اﺟﺮای ﺷﺨﻢ ﻋﻤﯿﻖ ﭘﺲ از ﺑﺮداﺷﺖ ﻫﺮ ﻣﺤﺼﻮل زراﻋﯽ در ﺗﻘﻠﯿﻞ آﻓﺖ از ﺳﺎﻟﯽ ﺑﻪ ﺳﺎل دﯾﮕﺮ ﺗﺎﺛﯿﺮ ﺑﺴﺰاﺋﯽ دارد. ﺑﻪ ﻋﻼوه ﺗﺎﺛﯿﺮ ﺷﺨﻢ ﭘﺎﺋﯿﺰه و ﺳﺮﻣﺎ روی ﻻروﻫﺎی زﻣﺴﺘﺎن ﮔﺬران آﻓﺖ ﻧﯿﺰ ﮔﺰارش ﺷﺪه اﺳﺖ. اﯾﻦ آﻓﺖ در ﻣﺰارﻋﯽ ﮐﻪ آﺑﯿﺎری ﻏﺮﻗﺎﺑﯽ ﯾﺎ ﺑﺎراﻧﯽ دارﻧﺪ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﻓﺴﺎد و ﮔﻨﺪﯾﺪﮔﯽ ﺳﺮ ﺑﻮﺗﻪ ﺷﺪه و ﻓﺴﺎد رﯾﺸﻪ را ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه دارد.