این بیماری ها در مزارع چغندرقند ایران در کشت بهاره در مناطق گرمسیری به ویژه استان فارس و در کشت پائیزه در استان خوزستان زیادی ایجاد می کند. Phytophthora باعث کاهش عملکرد ریشه و محتوای قند می شود. همچنین سرعت تنفس پس از برداشت و تلفات ساکارز افزایش می دهد و تجمع قند را در طول ذخیره سازی کاهش می دهد. خاک سنگین و آبیاری مکرر شرایط مساعدی برای رشد این بیماری است. چهار گونه از Phytophthora شامل P.crytogea ، P.drechsleri ، P.megaspema و P.nicotiana در مزارع چغندر گزارش شده است که P.drechsleri بیشترین خسارت را دارد و همچنین بیشتر از گونه های دیگر رخ می دهد. گرمایش زمین شرایط تولید محصولات کشاورزی را تغییر می دهد که این یک تهدید بالقوه جهت افزایش آسیب و گسترش بسیاری از پاتوژن های گرمادوست از جمله فایتوفتورا است. 

علائم :

پژمردگی و پوسیدگی تر در پایه ریشه است که در نهایت به سمت بالا و به سمت تاج گسترش می یابد. بین بافت های پوسیده و سالم فاصله شدیدی وجود دارد. گیاهان پژمرده ممکن است در شب در مراحل اولیه این بیماری بهبود یابند. این بیماری اغلب زمانی رخ می دهد که چغندر پژمرده در هوای گرم آبیاری می شود. با سردشدن دمای خاک ، پیشرفت بیماری به طور قابل توجهی کند می شود. مدیریت این بیماری با پرهیز از اقداماتی که باعث افزایش طولانی مدت رطوبت بالای می شود ، به بهترین نحو انجام می شود.

کنترل :

عدم وجود قارچ کش های موثر برای محافظت از ناحیه ریشه در حال رشد در طول رشد گیاه مدیریت بیماری را بسیار دشوار می کند. بنابراین موثرترین و کارآمدترین روش برای کنترل بیماری استفاده از ارقام مقاوم همراه با اقدامات زراعی است.