این گیاه جهت رشد و نمو به آب زیادی نیاز دارد و از نظر کودپذیری، جزء گیاهان پرتوقع است. در زراعت چغندرقند اهدافی نظیر حداکثر عملکرد ریشه، شکر تولیدی و درآمد ارتباط مستقیمی با مقدار مصرف آب و کود دارد . نیاز آبی زراعت چغندرقند تابع شرایط آب و هوایی، مدیریت آبیاری و طول دوره رشد و همچنین تراکم، ژنوتیپ و میزان کود مصرفی است. از این رو یکی از اهداف بلندمدت در بخش کشاورزی، بالا بردن تولید و بهبود ویژگی های کیفی این گیاه است. تنش های محیطی، از عوامل مهم کاهش عملکرد گیاهان زراعی به شمار میروند . در بین تنش های محیطی، خشکی به عنوان مهم ترین عامل محدود کننده رشد و تولید گیاهان زراعی شناخته شده است .خشکی کشاورزی بـه دوره خشک در فصل زراعی گفته میشود که منجر به ایجاد تنش در گیاهان زراعی و کاهش محصول تولیدی میشود . یکی از عوامل اصلی کاهش عملکرد چغندرقند تنش خشکی است . با اینکه گزارش شده است که چغندرقند گیاهی به نسبت مقاوم به خشکی است، اما برای دست یابی بـه عملکرد بالا به کارگیری راهکار هایی که بتوانند اثر تنش خشکی را کاهش دهند بسیار ضروری است. این مهم بـا ظهور پدیده گرمایش جهانی و تشدید تنش خشکی در اغلب مناطق جهان بیش از پیش احساس میشود. طبق تحقیقات انجام شده در شرایط تنش خشکی (آبیاری پس از تخلیه 80 درصد رطوبت قابل دسترس) ماده خشک قسمت هوایی چغندرقند به شدت کاهش می یابد. در شرایطی که محدودیت تأمین آب برای کشاورزی وجود داشته باشد؛ میتوان با اعمال روش های کم آبیاری یا تنش خشکی مدیریت شده، بدون آنکه باعـث کاهش معنی داری در کیفیت و عملکرد چغندرقند شد، به نتیجه دلخواه رسید.

کاربرد عناصر غذایی از جمله پتاسیم و در مورد چغندر قند عنصر بور از عوامل مدیریتی در مزرعه است که می توانند موجب تعدیل اثر تنش خشکی بر گیاه چغندرقند و حفظ و یا افزایش کیفیت شکر تولیدی شوند.پتاسیم از طریق افزایش انتقال مواد فتوسنتزی و توسعه ریشه در شرایط تنش خشکی، اثرات سوء تنش را کاهش داده و سبب افزایش کارایی مصرف آب در شرایط تنش خشکی میشود .پاسخ به مصرف کود پتاسیم در زراعت چغندرقند در دامنه وسیعی از خاک ها اتفاق میافتد. گزارش شده است در سطح جهانی حدود 40 درصد از مزارعی کـه چغندرکاری شده اند نیاز به مصرف کود پتاسیم داشته اند بنابراین، پتاسیم به عنوان عنصر تعدیل کننده تنش خشکی و مؤثر در تولید قند در گیاه چغندرقند بـه شمار میرود و میتواند اثر جانشینی برای سدیم در خاک و گیاه به ویژه در خاک های خشک و شور داشته باشد. مصرف کود پتاسیم به صورت محلول پاشی به طور معنی داری سبب افزایش عملکرد ریشه و شکر سفید شد. در بررسی اثر مقادیر پتاسیم بر عملکرد، کیفیت و محتوای عناصر غذایی چغندرقند، مشاهده کردند که افزایش مقدار مصرف پتاسیم، به طور معنی داری وزن تر و خشک ریشه، اندام هوایی و همچنین عملکرد قند را افزایش داد.  بور نقش مهمی در رشد و تولید بسیاری از گیاهان بـه ویژه چغندرقند دارد و باعث سرعت بخشیدن به فرایندهای انتقال قند میشود. بور مهم ترین عنصر ریزمغذی مـورد نیاز چغندرقند است و علائم کمبود بور نه تنها در برگ ، بلکه در دمبرگ ، طوقه و ریشه رویت میشود و در غده چغندرقند سبب دل سیاهی آن از نقطه رویش به شکل V میگردد. درصورت کمبود آن عملکرد و کیفیت ریشه ها کاهش می یابد . با توجه به اینکه محدوده ای از غلظت بور که سبب بروز علائم کمبود یا مسمومیت میشود؛ به نسبت محدود است. بنابراین توجه کافی به تغذیه مناسب گیاه با این عنصر اهمیت زیادی دارد.