چغندرقند در مرحله توسعه گیاهی یعنی از انتهای مرحله ابتدایی رشد (از جوانه زنی تا چهاربرگ حقیقی) تا زمانی که گیاه به حداکثر رشد برگی رسیده است که حدوداً مصادف با اواسط خردادماه در کشت زودهنگام است و مرحله انتهایی رشد یعنی از انتهای مرحله میانی ( از زمان پوشش کامل تا شروع رسیدگی ) تا پایان زمان رسیدگی تکنولوژیکی (زمان برداشت محصول) ، به کم آبی مقاوم تر است. لذا میتوان در این دو مرحله رشدی در مزرعه کم آبیاری نمود. کم آبیاری در این دو مرحله ضمن کاهش مصرف آب، معمولا منجر به کاهش عملکرد و یا کاهش عملکرد شدید نمیگردد.

در مرحله توسعه گیاهی به دلیل رشد کم بوته ها و شرایط آب و هوائی ( آب وهوای بهاری)، میتوان آبیاری کمتری  انجام داد. همچنین میتوان در اولین فرصت در اواخر زمستان و یا اوایل بهار چغندرقند را کشت کرد. سپس جهت جوانه زنی، سبز کردن و استقرار آن دو تا سه نوبت آبیاری کرد. آنگاه پس از استقرار، آب آبیاری را تا حداکثر زمان لازم جهت آخرین آبیاری غلات از زراعت چغندرقند ( حداکثر حدود 50 روز ) قطع کرد.